به نقل از «فرارو»

۹ حقیقت جالب و عجیب درباره زندگی مردم مصر باستان

تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۵۰۱۴۶

اگر تصور می‌کنید مردم مصر باستان تفاوت زیادی با ما داشتند، تا حدودی در اشتباهید. آن‌ها هم دنباله روی مد بودند، عطر می‌زدند، حیوان خانگی داشتند، مهمانی‌های بزرگی برگزار می‌کردند، شراب می‌نوشیدند و می‌رقصیدند.
در اینجا به حقایقی درباره‌ی مردم مصر باستان می‌پردازیم که احتمالا هرگز در مورد آن‌ها نشنیده اید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۱- اعضای خانواده جداگانه صبحانه می‌خوردند

در آن زمان رایج نبود که اعضای خانواده، به ویژه خانواده‌های اشراف، صبحانه را در کنار یکدیگر بخورند. بزرگ خانواده صبحانه را به تنهایی می‌خورد. خدمتکاران صبحانه‌ی او را بعد از حمام صبحگاهی اش می‌آوردند. اما زنان صبحانه را در حین آرایش صبحگاهی خود یا درست بعد از آن می‌خوردند. اعضای خانواده عصر‌ها یا شب‌ها دور یک میز جمع می‌شدند. شراب نقش مهمی در وعده‌های غذایی مردم مصر باستان داشت.

۲- در ضیافت‌ها یک مومیایی چوبی برای مهمانان به نمایش در می‌آمد

تصویر بالا نقاشی‌ای اثر ادوین لانگسدن لانگ است و «ضیافت مصری» نام دارد. در این نقاشی خدمتکاران یک مومیایی را در برابر مهمانان یک ضیافت بزرگ به دنبال خود می‌کشند. مومیایی واقعی به نظر می‌رسد. اما ماجرای آن چیست؟

هرودوت، تاریخ نگار مشهور یونانی اظهار می‌کند که در آن زمان تندیس چوبی‌ای که نماد مردگان بود برای مهمانان به نمایش در می‌آمد تا کوتاه بودن زندگی را به آن‌ها یادآوری کند.

این کار با ادای این جملات انجام می‌شد: «به او (مومیایی چوبی) نگاه کنید، بیاشامید و از زندگی خود لذت ببرید، چون شما هم بعد از مرگ اینگونه خواهید شد!»

۳- نگرش خاصی در مورد کفش هایشان داشتند

مردم مصر باستان اغلب پابرهنه بودند. حتی فرعون‌ها هم اینگونه بودند. آن‌ها خدمتکاران مخصوصی داشتند که وظیفه‌ی آن‌ها حمل صندل‌های فرمانروایان بود. گاهی کف صندل‌های اشراف با تصویر چهره یا نام دشمنان آن‌ها تزئین می‌شد تا آن‌ها را به صورت نمادین پایمال کنند.

به علاوه، مردم مصر باستان اعتقاد داشتند مردگان بعد از مرگ به صندل هایشان نیاز پیدا می‌کنند، به همین دلیل در مقبره هایشان همیشه صندل‌های افراد را جایی در نزدیکی اجسادشان قرار می‌دادند. صندل‌های فرعون‌ها اغلب از طلا ساخته می‌شد. با این حال، حتما در واقعیت راه رفتن با این صندل‌های طلا سخت بوده است.

۴- علاقه‌ی زیادی به حیوانات خانگی داشتند

مردم مصر باستان یکی از اولین مردمانی بودند که جانوران را به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می‌کردند. آن‌ها علاقه‌ی زیادی که به گربه‌ها داشتند، اما سگ ها، لک لک ها، باز‌ها و میمون‌ها هم از حیوانات مورد علاقه‌ی آن‌ها بودند (تصویر بالا سمت چپ، مردی را نشان می‌دهد که از دهان خود به یک سگ آب می‌دهد. احتمالا او کاسه‌ای به همراه نداشته). طبق برخی شواهد، میمون‌ها و سگ‌ها برای کمک به سربازان در حفاظت از قلمروی سرزمین مصر استفاده می‌شدند.

مردم مصر باستان هم به اندازه‌ی ما به حیوانات خانگی شان اهمیت می‌دادند. صاحبان حیوانات خانگی دوست داشتند آن‌ها را در زندگی بعد از مرگ شان هم ببینند، به همین دلیل حیوان خانگی مردگان را هم مومیایی می‌کردند و آن‌ها را در مقبره‌ی صاحبان شان قرار می‌دادند.

۵- طراحی رقص مهم‌تر از لباس رقصنده‌ها بود

مردان و زنان رقصنده‌ی مصر باستان تقریبا برهنه در برابر تماشاگران ظاهر می‌شدند و از قرار معلوم در آن زمان کارگردانی و طراحی رقص از لباس رقصنده‌ها اهمیت بسیار بیشتری داشت. با این حال، رقصنده‌ها نبود لباس را با آرایش موها، زیورآلات فراوان و عطر کندر جبران می‌کردند.

۶- از مخروط‌های معطر بر روی سرهایشان استفاده می‌کردند

مردم مصر باستان توجه زیادی به رایحه‌ها داشتند. آن‌ها از روش‌های مختلفی برای خوشبو کردن فضای اطراف خود استفاده می‌کردند که یکی از آن‌ها قرار دادن مخروطی حاوی کندر بر روی سرهایشان بود. دروون این مخروط‌ها موم یا دمبه‌ی ترکیب شده با نوعی صمغ خوش بو، عصاره‌ی دارچین و دیگر مواد معطر وجود داشت.

مصری‌ها این مخروط‌ها را روی سر خود قرار می‌دادند و با روبان به کلاه گیس هایشان می‌بستند. در هوای گرم سرزمین مصر، موم یا دمبه شروع به ذوب شدن می‌کرد و عطر آن در اطراف شخص پراکنده می‌شد. علاوه بر این، عطر‌های گیاهی حشرات خونخوار را دور می‌کردند.

۷- کودکان مدل موی ویژه‌ی خود را داشتند

مردم مصر باستان، به ویژه آن‌هایی که از طبقه‌ی اشراف بودند، مو‌های خود را می‌تراشیدند و از کلاه گیس استفاده می‌کردند. اما دختران و پسران کوچک آرایش موی متفاوتی داشتند، در واقع بخشی از مو‌های آن‌ها را می‌تراشیدند و دسته‌ای از مو‌ها را به یک سمت باقی می‌گذاشتند. به این مدل مو «دسته موی جوانی» گفته می‌شد و کودکان تا زمانی که به سن بزرگسالی برسند این آرایش مو را داشتند.

در تصویر بالا این مدل مو را در نقاشی‌های مقبره‌ی یک مقام عالیرتبه‌ی مصر باستان به نام «نبامون» می‌بینید که وظیفه‌ی حسابرسی به محصولات زمین‌های زراعی را بر عهده داشت.

در این نقاشی نبامون، همسرش (زنی که مخروط به سر دارد) و یکی از سه دختر او را با آرایش موی کودکان مصری می‌بینید. برخی معتقدند این مدل مو از ابتلا به شپش جلوگیری می‌کرد، اما ممکن است علت مذهبی هم داشته باشد.

۸- اهمیت شراب به حدی بود که برای پرداخت دستمزد‌ها استفاده می‌شد

مردم مصر باستان اعتقاد داشتند «اوسیریس» خدای زندگی بعد از مرگ بود که درست کردن شراب را به آن‌ها یاد داد. البته آن‌ها به جای جوشاندن، از روش دیگری با سرما آبجو را درست می‌کردند. شرابی که در مصر باستان تهیه می‌شد با شکل امروزی آن بسیار متفاوت بود، چون به غلظت شیر، ترش و کمی تلخ بود و عطش مصریان را کاملا رفع می‌کرد.

همان طور که در تصویر بالا می‌بینید، مردم مصر باستان از یک نی استفاده می‌کردند تا در هنگام نوشیدن شراب، پوسته‌های دانه‌هایی که در آن استفاده می‌کردند وارد دهان شان شود.

شراب به همراه نان سرو می‌شد و دستمزد سربازان، مقامات و کارگران هرم‌ها بود. حتی فرعون‌ها در زمان ازدواج متعهد می‌شدند که به همسرشان هر روز ده تکه نان و دو کوزه شراب بدهند.

۹- مومیایی‌ها جای خود را به پرتره‌های ترحیمی دادند

بعد از آنکه مصر به بخشی از امپراطوری روم تبدیل شد، بسیاری از آداب و رسوم‌های باستانی تغییر کردند. برای مثال، ماسک‌های تدفین جای خود را به پرتره‌های مومیایی فایوم (تصاویر بالا) دادند. به لطف آب و هوای خشک سرزمین مصر، این پرتره‌های ترحیمی به خوبی محفوظ می‌ماندند.

این پرتره‌ها به ما نشان می‌دهد که مردم آن دوره، مثل مصری‌هایی که آداب و رسوم رومی را پذیرفته بودند و یونانی‌هایی که نوادگان دودمان بطلمیوسی بودند، دقیقا چه چهره‌ای داشتند.

این پرتره‌ها چهره‌های جوانی را نشان می‌دهند، چون مدت‌ها قبل از مرگ افراد ترسیم می‌شدند. در این تصاویر تزئینات با دقت زیادی ترسیم می‌شدند، چون اعتقاد بر آن بود که شخص متوفی در زندگی بعد از مرگش به این وسایل نیاز دارد. تاکنون نزدیک به ۹۰۰ پرتره باقی مانده است و حتی امروزه هم این تصاویر با آن رنگ‌های درخشان باعث حیرت ما می‌شوند.

منبع: روزیاتو

منبع: فرارو

کلیدواژه: مصر باستان قیمت طلا و ارز قیمت موبایل استفاده می کردند مردم مصر باستان حیوانات خانگی تصویر بالا بعد از مرگ آرایش مو پرتره ها مدل مو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۰۱۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف «گذرگاه مردگان»

باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» مجموعه‌ای از بقایای نادر دوران نوسنگی را کشف کردند که در زمین زراعی واقع در ایرلند پنهان شده بود. برخی باستان‌شناسان احتمال می‌دهند این سازه‌ها به مردگان اختصاص داشته و مسیری برای عزاداری دسته‌جمعی و یا انتقال مردگان به بهشت ‌بوده باشد.

به گزارش ایسنا، بررسی با لیزر «لیدار» صدها بنای سازه‌ای ماقبل تاریخ را که قبلاً کشف نشده بودند، از جمله پنج مورد نادر را که در بخش‌هایی از زمین‌های کشاورزی در حومه ایرلند واقع شده‌اند، آشکار کرد.

«لایوساینس» درباره این کشف تازه نوشته است: باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» که در آن یک هواپیما از بالای سر پرواز می‌کند و یک دستگاه، ارتعاش‌های لیزری را به زمین پرتاب می‌کند، سازه‌هایی را در «ویکلو» واقع در شرق ایرلند کشف کرده‌اند. این ارتعاش‌ها به اشیاء‌ برخورد می‌کند و سپس بازمی‌گردد و از این طریق به محققان کمک می‌کند که به نقشه توپوگرافی منطقه دست پیدا کنند.

منطقه‌ای که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، در طول دوران نوسنگی پیشین (که از حوالی ۳۷۰۰ پیش از میلاد آغاز می‌شود) عصر برنز میانه و متأخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ پیش از میلاد) مورد استفاده مردم قرار می‌گرفت.

البته، بر اساس گزارشی که بیست و پنجم آوریل ۲۰۲۴ در ژورنال «آنتیکیتی» منتشر شده است، شواهدی از حضور انسان در فاصله ۲۰۰۰ ساله بین این دو دوره تاریخی که با نام دوره «نوسنگی میانه» شناخته می‌شود، تا پیش از این اکتشاف، به ندرت مشاهده شده بود.

 به رغم سال‌ها فعالیت کشاورزی که به بخشی از این بقایای باستانی آسیب رسانده است، بررسی‌های «لیدار»، مدل‌های سه‌بعدی از این محوطه پر از سازه، از جمله چندین سازه تاریخی کمیاب را که در حقیقت محوطه‌های طولانی، باریک، خاکی و در عین‌حال بزرگ هستند و برای اهداف آیینی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و با نام «کورسوس» (گونه‌ای سازه یادمانی در دوران نوسنگی) شناخته می‌شوند، آشکار کرد.

«جیمز اودریسکول» (James O'Driscoll)، باستان‌شناسی در دانشگاه «آبردین» در اسکاتلند در گفت‌وگو با «لایو ساینس» توضیح داد: «من کاوش در این محوطه را حدود ۱۰ سال پیش به عنوان بخشی از مطالعات دوره دکتری آغاز کردم و ایده اولیه این بود که این محوطه، محل بزرگ‌ترین قلعه‌تپه عصر برنز در ایرلند است. پس از تحقیقات مختلف، ما کم کم به این نتیجه رسیدیم که علاوه‌بر بقایای عصر برنز، تعداد زیادی بقایای نوسنگی نیز در آن وجود دارد. در حوالی سال ۲۰۱۴، فردی به طور اتفاقی یکی از این سازه‌های یادبود «کورسوس» را کشف کرد و به دنبال آن، تحقیقات به کمک «لیدار» ‌ انجام شد.»‌

این باستان‌شناس گفت: «تحقیقات با لیزر لیدار به کشف چهار مورد دیگر از «کورسوس»ها منجر شد. به همین دلیل است که این یک کشف بسیار مهم به شمار می‌آید؛ چرا که ما انتظار آن را نداشیم، به این دلیل که سازه‌های یادبود «کورسوس» به صورت گروهی در ایرلند وجود ندارد. شاید حدود ۱۰ مورد در بریتانیا وجود داشته باشد، اما در ایرلند فقط حدود ۲۰ مورد، آن‌ هم به صورت انفرادی شناسایی شده بود.»

با اینکه طول بیشتر این پنج سازه به  ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر می‌رسد، اما بزرگترین آن‌ها ۴۰۰ متر طول دارد.

همچنین با در نظر گرفتن این نکته که مردم، این سازه‌ها را در دوره پیش از اختراع بولدوزر خلق کرده‌اند، ساخت چنین سازه‌های یادبودی بسیار قابل توجه است.

به گفته «اودریسکول»، با توجه به اینکه این سازه‌ها در دوران نوسنگی ساخته شده‌اند، در آن زمان هیچ ابزار فلزی وجود نداشت و مردم مجبور بودند از ابزارهای چوبی استفاده کنند.

 باستان‌شناسان معتقدند این سازه‌ها ممکن است برای اهداف مختلفی از جمله موارد مربوط به  ارتباط با «رویدادهای بزرگ خورشیدی»، کشاورزی و «گذرگاه‌هایی برای مردگان» ساخته شده باشند. برای مثال، چهار مورد از این سازه‌های باستانی به سمت «طلوع خورشید در انقلاب تابستانی» ساخته شده‌اند.

«اودریسکول» با اشاره به اینکه این بناهای تاریخی احتمالاً به مردگان اختصاص داده شده بودند، ‌ بیان کرد: «با اینکه ما دقیقا از آیین‌هایی که در آنجا برگزار شده است اطلاعی نداریم، اما شواهد نشان می‌دهد این سازه‌ها ممکن است به عنوان مسیرهای دسته‌جمعی برای عزاداری یا مسیری برای انتقال مردگان به بهشت ‌مورد استفاده قرار گرفته باشند.»‌

این کارشناس افزود: «این بناهای تاریخی به ما کمک می‌کنند تا شیوه زندگی این مردمان نوسنگی را که نسل اول کشاورزان بودند، درک کنیم.»

انتهای پیام